Kamperen, nog een B&S Ball en nog meer Football

Hallo allemaal, ik hoop dat alles goed gaat daar in het zonnige noorden. Hier moet ik er toch écht aan gaan geloven; het begint kouder te worden. En met kouder bedoel ik tussen de 13 en 18°C. Ik ben dat zeker niet meer gewend.
Hier is het voor velen normaal dat ze tijdens een lang weekend, lekker een paar daagjes gaan kamperen. Dat hebben we met Pasen dan ook gedaan. Donderdagmorgen ben ik met Helen vertrokken en zondagmiddag waren we weer terug. Steve moest op de boerderij blijven, maar is zaterdag toch nog voor een nachtje langsgekomen. Verder was Helen's dochter Katie er met haar gezin en nog wat vrienden van Katie. We zaten weer in de middle of nowhere. Geen mobiel bereik. Geen douche. Geen wc die doorspoeld. Er was een 'droptoilet', maar dat was het dan ook wel wat luxe betreft. Gelukkig hadden we wel een kampvuur, want vooral 's nachts was het erg fris. We hebben die dagen niet heel veel gedaan. Gewoon lekker gerelaxd, gegeten, wat rondgewandeld en gekletst. Er was bovendien een riviertje dichtbij. Hierin heb ik mij één keer snel opgefrist, maar dat was toch wel erg koud. Verder is ook de paashaas nog langskomen. Al met al was het een lekker relaxt weekendje weg. Weer eens wat anders met Pasen.
De week erna mocht ik fijn eens wat meer werken. Één van de collegas was namelijk ziek.  Op donderdagmiddag ben ik even met Helen mee gaan shoppen, maar veel meer heb ik niet gedaan die week. Het weekend daarentegen was wel wat drukker. Zaterdag rond 13 uur ben ik met Jess op weg gegaan naar nog een B&S Ball. Eerst zijn we onderweg ergens gestopt voor lunch. Een prachtig uitzicht hadden we daar. Rond 17.30 uur kwamen we aan in Heyfield, waar het B&S ball was. Eerst mijn swag opgebouwd en wat gedronken, en daarna zijn we ons maar gauw klaar gaan maken. Toen fijn het ball zelf ingegaan. Er was weer live muziek en bovendien waren er dit keer wat kampvuren om ons warm te houden. Eerst hebben we wat gegeten en toen begon het feest echt. Dit keer heb ik de 'food dye' op de een of andere manier voor een groot gedeelte weten te ontlopen. Ik zag er lang niet zo kleurrijk uit als de vorige keer. Ik werd natuurlijk weer vaak aangesproken door mijn 'rare' accent. Buitenlanders komen normaal gesproken namelijk niet op zo'n B&S Ball. Jess en ik kwamen al redelijk gauw een groep tegen met wie we de hele avond doorgebracht hebben. Na het ball zelf zijn we met hen meegegaan naar hun kamp om nog wat te drinken. Zij hadden een kampvuur daar, dus dat was wel aangenaam. Rond een uur of 4 toch maar mijn swag ingedoken. Jess heeft die nacht natuurlijk weer ergens anders doorgebracht. Zij kwam me 's morgens rond 8 uur fijn wakker maken voor het ontbijt. Rond half 11 zijn we weer aangereden richting de boerderij. Ik moest rijden, want Jess had veel te veel gedronken de avond ervoor. Eenmaal terug op de boerderij even snel gedoucht en toen op weg gegaan naar weer een football wedstrijd. St. Kilda saints tegen de Geelong cats. Steve kon zelf niet naar de wedstrijd gaan, dus in plaats daarvan ben ik met Jess, een vriendin van haar en een zus van Steve naar de wedstrijd gegaan. Jess was de enige Geelong supporter van ons vieren, maar haar team won helaas wel. Desondanks was het een erg spannende wedstrijd.
Maandag wel weer gewoon gewerkt. Na het werken ben ik de stad ingegaan naar Liz en Tim. Daar weer een nachtje geslapen. Dinsdag had ik namelijk vrij van werk, aangezien het ANZAC Day was die dag. ANZAC staat voor Australia New-Zealand Army Corps. Op deze dag woorden degenen die in de oorlog gevochten hebben bedankt, en degenen die daarbij gestorven zijn herdacht.
Maandagavond ben ik met Liz en Tim meegegaan naar nog een football wedstrijd. Deze keer vond de wedstrijd plaats in het MCG. Aangezien het de dag erna dus ANZAC Day was, vond er een speciale ceremonie plaats. The Last Post werd onder andere geblazen en er werd een minuut stilte gehouden. De Melbourne Demons (Tims team) speelden tegen de Richmond Tigers. Ook dit was een erg spannende wedstrijd.
Op ANZAC Day zelf hebben Liz en Tim me meegenomen naar de Flemington Racecourse. Daar waren de paardenraces aan de gang. Elke race duurt maar een paar minuten, maar toch is het wel leuk om te zien. Het is erg normaal dat je tijdens zo'n racedag geld zet op het paard waarvan jij denkt dat het wint. Je kunt er best wel wat geld mee verdienen. Aangezien het ANZAC Day was, vond er ook weer eenzelfde ceremonie plaats als bij de football.
Woensdag t/m vrijdag heb ik wel weer fijn gewerkt. Donderdag na het werk ben ik met Helen gaan lunchen en daarna zijn we nog wat gaan shoppen. Ik heb me toch maar eens wat truien gekocht, want zoals ik al zei begint het toch echt kouder te worden.
Vrijdagavond ben ik weer meegegaan naar Tom en Karlie. Daar heb ik eerst wat gegeten en toen zijn we met nog een andere collega en zijn vriendin 'Cards Against Humanity' gaan spelen. Great game! Wat hebben we gelachen.
Zaterdag werd er voor Helen al wat voor moederdag gedaan, aangezien we op mpederdag zelf in Mildura zijn. Alle kinderen en kleinkinderen kwamen langs. Ze hadden een lunch voorbereid. Verder hebben we de hele middag fijn gekletst en wat gedronken. Een gezellig familiedagje dus.
De zaterdag op zondag nacht voelde ik me niet goed, waardoor ik maar weinig had geslapen. De zondag waas dan ook een lekker luie rustdag. Veel in bed gelegen en tv gekeken. Daarnaast heb ik wel nog mijn koffer voor Tasmanië ingepakt. Daar ben ik dinsdag namelijk heen gegaan. Ik blijf hier voor een week.
Maandag hoefde ik niet te werken van Steve, zodat ik nog een beetje uit kon zieken. Vroeg in de middag ben ik de stad weer ingegaan naar Liz en Tim. We hebben die avond samen uitgegeten bij een Indiaas restaurant. Het eten was erg lekker. Daarna ben ik bij hen blijven slapen. De volgende morgen bracht Liz me al vroeg naar het vliegveld. Mijn vlucht was om 9 uur en een uurtje later was ik in Hobart. Daar rondgekeken en de stad een beetje verkend. Hobart heeft maar een klein stadcentrum en is ook erg klein vergeleken met Melbourne. In het stadcentrum zelf zijn niet heel veel bezienswaardigheden. Vooral het gebied eromheen heeft veel te bieden. Later op de middag ben ik naar mijn CouchSurfing adres gegaan. Couchsurfing is een community waarop mensen die een bank (of bed) in huis over hebben, deze gratis aanbieden aan reizigers om te blijven slapen. Vaak krijg je ook te eten. In ruil daarvoor neem je ze bijvoorbeeld een keer mee uit eten. Ik slaap nu bij een familie met twee kinderen (2 en 4 jaar). Ze wonen in een mooi huis met een bos als achtertuin, een stukje van Hobart af. Gelukkig kun je er makkelijk met de bus komen. Deze mensen hebben zelf ook al wat afgereisd. Ik blijf hier de hele week slapen.
Vandaag, woensdag, heb ik wat tours geboekt voor de rest van de week. Verder heb ik nog wat meer van Hobart gezien en heb ik een tijdje met Kate, de vierjarige hier gespeeld. Morgen ga ik de eerste tour al doen. Deze brengt mij naar Port Arthur. Hier zijn in het verleden veel gevangenen heen gebracht. Een stukje geschiedenis dus. Hierover kunnen jullie de volgende keer meer lezen. Tot gauw! Liefs, Kim